Wat is dat toch een raar fenomeen… Tijd….
Niet voor niets zijn er veel gezegdes met en over het woord tijd.
Tijd vliegt. Bij de tijd zijn. Tijd heelt alle wonden. Bij tijd en wijle. Het zal eens tijd worden. Tijdelijk. Tijdloos……
Afijn jullie snappen, ik kan zo nog wel even door gaan. Waarom speelt dit woord de laatste dagen toch weer zo door mijn hoofd? Opeens viel het mij vanavond, lekker Grey’s Anatomy terug kijkende…. omdat ik er al een paar weken “niet de tijd voor heb”, in.
Tijd is gewoon een raar fenomeen. Zo heb je tijd zat en zo kom je tijd tekort. Omdat ik nog aan het reïntegreren ben probeer ik heel goed te letten op mijn energie en vooral ook hoe ik mijn tijd indeel. Mijn kracht is daarin ook tegelijkertijd mijn valkuil. What’s new. Nogal enthousiast in het leven staande kan ik mijzelf regelmatig betrappen op het genieten van activiteiten. Top natuurlijk, mijn glas ik lekker half vol. De tegenhanger hiervan, op dit moment, is natuurlijk tijd. Mijn zin in “things to do” heeft regelmatig ruzie met de factor tijd. Keuzes maken is het devies. Steeds vaker denk ik “naja, dan niet”. Ook zeg ik, soms tot ergernis van mensen om mij heen, “nee gaat me niet lukken” of “misschien volgende week”. De stap of keuze om iets niet te doen is rete-lastig zo nu en dan. Inmiddels ben ik er wel achter dat deze ontdekking eigenlijk een gewin is. Bewuster een keuze ergens voor maken en vooral bij twijfel even niet de keuze maken levert mij op dit moment rust op. Sterker nog. Wat meer ruimte in de agenda geeft mij nu het gevoel “ik heb de tijd”…. Zoooooo en dat is lekker joh!